Welkom op mijn website...

Maandelijkse Mijmeringen van Manus Mus

Een boze droom

Het begon allemaal weer te kriebelen, het kweekseizoen nam zijn aanvang. De vogels zaten er strak bij. Ze keken helder uit hun oogjes en waren actief. Toch bekroop me een angstig gevoel. Zijn ze echt wel helemaal klaar voor de kweek? Bij mij in de buurt zit een in vogels gespecialiseerde dierenspeciaalzaak. Ik ben er als kind in huis. Toen ik mijn zorgen met Max (de eigenaar) deelde, legde hij zijn vinger langs zijn neus en trok een ernstig gezicht. “Weet je wat het is “ zei hij. “ We denken wel dat alles in orde is, maar vaak is dat toch niet zo,” vervolgde hij. “Je moet weten vogels in de natuur krijgen natuurlijk alles binnen wat ze nodig hebben, maar in gevangenschap ligt dat heel anders”. Ik hing aan zijn lippen. “Bedoel je dat mijn vogels dan iets te kort komen?” vroeg ik ontdaan. “Ja natuurlijk” zei hij. “in jouw volière zijn het geen ideale omstandigheden vergeleken met vogels in het wild”. De schrik sloeg me nu echt om het hart, ik zag een succesvol kweekseizoen al in rook opgaan. “Kom eens even mee” zei hij en hij liep naar de achterste schappen in de winkel. “Ik heb precies wat je nodig hebt, hier lees dit eens.” Hij gaf me een doosje met een potje erin. Multi-Vit voor de vogel stond er op. Het bevat 12 verschillende soorten vitaminen waaronder de voor vogels belangrijke vitamine A. Multi-Vit versnelt de rui, bevordert de conditie, geeft een gezonde en glanzende bevedering en vult tekorten aan die kunnen leiden tot vederpikken. “Dit is wat je nodig hebt”. “ En vervolgde hij, “ Heel goed te gebruiken met de probiotica, maar die geef je natuurlijk al” Nu schrok ik echt. “Probiotica, dat geef ik helemaal niet” stamelde ik. Meewarig keek Max mij aan en gaf me een potje. “Tja, als je dat niet hebt gegeven, dan zal de kweek ook maar zo zo zijn, hoe zit het eigenlijk met de mineralen huishouding bij de vogels?” “Hoe bedoel je dat”, vroeg ik.” Nou je weet toch wel hoe belangrijk de calcium fosforverhouding is”, zei hij. Snel pakte hij een grote pot van het schap. “Kijk dit product heeft alles wat een vogel nodig heeft, het bevat 32 bestanddelen, vitaminen, oligo-elementen, soja-eiwitten en plantenextracten en niet te vergeten de sporenelementen.
Eindelijk ontmoette ik iemand die er echt verstand van had. “Dit is zo belangrijk”, zei Max. Als je darmtransitie goed is, dan komt dit product rechtstreeks ten goede aan de vogel”. Ik wist helemaal niet wat darmtransitie was, maar wilde me niet helemaal als een onbenul blootgeven. Max had dit door en met een vileine glimlach zei hij. “Je weet toch wel wat darmtransitie is” Eh ja zo’n beetje” zei ik. “Kijk, vervolgde hij’. ”Je kan wel alles aanbieden aan de vogel, maar als het niet door de darmen wordt opgenomen, heeft het helemaal geen zin. Dit is precies wat je nodig hebt”. Hij reikte me een potje aan. Niet goedkoop” zei hij, “Maar ja je wilt toch het beste voor je vogels. Dit middel behoudt het darmevenwicht van de vogel. Het reguleert de transit. Geeft de mest natuurlijke vastheid. Waarborgt een optimale pH-waarde tijdens de vertering. Geeft de darmslijmvliezen een beschermende film. Bevat prebiotica, stimuleert een goede darmflora.”, las ik op de bijsluiter. “Maar ik heb toch al prebiotica” zei ik. Nu keek Max me aan of hij water zag branden. “Nee joh, natuurlijk niet dat zijn probiotica, je weet toch wel het verschil tussen probiotica en prebiotica?”. Ik deed er het zwijgen toe. Duidelijk was dat ik mijn vogels alle jaren ernstig te kort had gedaan. “Wat voor vogels heb je eigenlijk tegenwoordig?” vroeg Max. “Nou, goudvinken putters en barmsijzen”, zei ik. “Zijn ze goed op kleur?” vervolgde hij. “ Ja best wel”, zei ik. “Want anders kan je dit erbij geven”. Op het potje stond onder andere “Doch twee unieke natuurlijke substanties geven het immuunsysteem hun "superlading". De eerste is het brilliant-blauwe proteïn Phycocyanin, alleen voorkomend in blauw-groene algen. Phycocyanin werkt als erythropoetin, (EPO). EPO is het hormoon dat het beenmerg reguleert bij de productie van witte bloedlichaampjes.” EPO dat kende ik wel, dat heeft Lance Armstrong ook de Tour de France laten winnen. “Doe het er maar bij”, zei ik. Het tasje was aardig gevuld.” Hoe geef ik al deze middelen?” , vroeg ik. “Gewoon door het eivoer” zei Max. “ Het mag niet door het water, maar ik neem aan dat je wel goed water aan je vogels geeft.” “Ja “ zei ik “iedere dag vers”. “ Ja maar wat doe je er in, dat is belangrijk” zei Max. “Eeh.. niets” zei ik, “gewoon uit de kraan”. “Doe dit er dan maar bij” zei Max en overhandigde me een flesje. “Iedere dag 2 ml per liter water”.
“Ik geloof dat ik alles heb”, zei ik. Ik kreeg het al warm als ik er aan dacht dat mijn vrouw het bankoverzicht onder ogen kreeg. “Geen zaad vergeten?” vroeg Max. “Nee ik heb nog voldoende mengelingen staan” “Gebruik jij dan gewone mengelingen?” zei Max. “Ja, die heb je me zelf aanbevolen”. “Ja, die zijn wel ok, maar voeg je er dan geen Chiazaden aan toe?” Deze binden het twaalfvoudige van hun eigengewicht aan water. Bij stofwisselingstoornissen wordt snel de kwaliteit en samenstelling van de uitwerpselen verbeterd. Deze mucopolysacchariden vormen ook een soort slijmlaag op de darmwand zodat ziekte veroorzakende bacteriën weinig schade kunnen veroorzaken en het herstel van het darmslijmvlies bij darminfecties bevorderd wordt.” Dit is precies wat ik nog nodig had. Snel liep ik naar de kassa. “Hier dit is van het huis” zei Max en stopte een zakje trosgierst in mijn tas. Ik durfde niet naar het bedrag te kijken, maar tikte snel mijn pincode in. Thuisgekomen maakte ik een perfect eivoer. Alles wat mijn vogels nodig hadden zat er nu in. “Het zal snel een effect hebben” had Max nog gezegd.
De volgende morgen ging ik vroeg naar mijn volières, benieuwd of er al iets te zien was aan de conditie van de vogels. Helse schrik……, twee goudvinkpoppen lagen dood op de grond. Was ik dan toch te laat begonnen met ze de juiste voedingssupplementen te geven? Ik kon wel janken. “Mijn mooiste eigen kweekpoppen!”, riep ik uit. Hard werd er aan mijn arm getrokken. “He joh hou eens op!” “Mijn vogels” riep ik. Toen werd ik klaarwakker. “Wat lig je toch te woelen en te praten in je slaap?” zei mijn vrouw. “Ik had een verschrikkelijke nachtmerrie”, stamelde ik. Langzaam kwam ik weer bij mijn positieven.
Gelukkig, alles was gedroomd. Dit kon ook alleen maar een droom zijn. Niemand zou het in zijn hoofd halen om zo onverantwoord met zijn vogels om te gaan en ze vol te stoppen met middelen, waar waarschijnlijk alleen de commercie wel bij vaart…… Toch??????

Manus Mus